Pages

Thursday, June 17, 2010

Letting Go

Απόσπασμα από ένα εξαιρετικό κείμενο του Sean Caroll περί θρησκείας, ψευδοεπιστήμης και "letting go":

Everything we see in our everyday lives is simply a combination of three particles — protons, neutrons, and electrons — interacting through three forces — gravity, electromagnetism, and the strong nuclear force. That is it; there are no other forms of matter needed to describe what we see, and no other forces that affect how they interact in any noticeable way.

As far as our immediate world is concerned, we know what the rules are.

Astrology does not work; there is no such thing as telekinesis; quantum mechanics does not tell you that you can change reality just by thinking about it. There is no life after death; there’s no spiritual essence that can preserve a human consciousness outside its physical body. Life is a chemical reaction; there is no moment at conception or otherwise when a soul is implanted in a body. We evolved as a result of natural processes over the history of the Earth; there is no supernatural intelligence that created us and maintains an interest in our behavior. There is no Natural Law that specifies how human beings should live, including who they should marry. There is no strong conception of free will, in the sense that we are laws unto ourselves over and above the laws of nature.

The world follows rules, and we are part of the world.


Thursday, June 10, 2010

Resolution, Retina Display & HDTV


Με αφορμή το νέο iPhone και την υψηλής ανάλυσης οθόνη του, ένα ποστάκι για τα πολύ βασικά της ευκρίνειας και του τι μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι. Πόσο καλή είναι η οθόνη του iPhone 4? Πόσο μεγάλη τηλεόραση χρειάζεται και σε τι απόσταση?



Το παραπάνω είναι το βασικό σχήμα για να βοηθήσει τη συζήτηση. Έχουμε το μάτι στο αριστερό μέρος στην κορυφή του τριγώνου και σε απόσταση L μακριά 2 σημεία στις κορυφές του τριγώνου. Τα δύο αυτά σημεία είναι σε απόσταση d μεταξύ τους, και άρα φαίνονται από μια γωνία φ.

Από απλή τριγωνομετρία, οι 3 αυτές παράμετροι συνδέονται με τη σχέση

tan(φ/2) = d/(2L)


iPhone 4 Retina Display

Ο Steve Jobs με περηφάνια δήλωσε στην παρουσίαση του νέου iPhone πως η ανάλυση της οθόνης (326 pixels per inch) είναι τέτοια που όταν βρίσκεται σε φυσιολογική απόσταση από το μάτι, δεν διαχωρίζονται τα pixels στην οθόνη.

Η διακριτική ικανότητα του ματιού είναι περίπου 1 λεπτό της μοίρας (1/60 μοίρες). Αυτό σημαίνει πως το μάτι δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ τους 2 διαφορετικά σημεία που φαίνονται να είναι πιο κοντά από φ=1/60 μοίρες (γωνιακή απόσταση πάντα).

(Η τιμή αυτή για το 1 λεπτό της μοίρας προκύπτει είτε εμπειρικά, είτε από το ότι τα κονία στη ρέτινα του ανθρώπινου ματιού είναι μεταξύ τους σε απόσταση περίπου 1 μm μεταξύ τους τοποθετημένα, όπως μπορεί να δει κανείς με μικροσκόπιο. Γνωρίζοντας την απόσταση της ρέτινας από το φακό του ματιού (μερικά χιλιοστά), μπορεί κανείς να έλθει εύκολα στο παραπάνω νούμερο. Δείτε πχ εδώ για πληροφορίες).

Άρα αν οι κορυφές του παραπάνω τριγώνου είναι τα pixels στην οθόνη του iPhone, μπορούμε εύκολα να λύσουμε τον τύπο ως προς d ώστε να βρούμε τη απόσταση που πρέπει να έχουν μεταξύ τους ώστε να μη διακρίνονται από το μάτι και να φαίνονται σαν 1.

Βάζουμε λοιπόν φ=1/60 μοίρες και L=30cm μια φυσιολογική απόσταση που κρατάμε ένα τηλέφωνο, βρίσκουμε d=2L*tan(φ/2) = 87μm.

Άρα οτιδήποτε αντικείμενα βρίσκονται σε απόσταση 30cm από το μάτι μας και είναι πιο κοντά από 87μm μεταξύ τους δε θα διαχωρίζονται.

Η ανάλυση του iPhone 4 είναι 326 pixels per inch ή 326 pixels ανά 2.54cm, και άρα η μέση απόσταση των pixels μεταξύ τους είναι 2.54cm/326 = 78μm. Άρα όντως ο Steve είχε δίκιο και τα pixels του iPhone 4 δε θα διακρίνονται εκτός και αν φέρει κάποιος τη συσκευή πολύ κοντά στο μάτι του.


Τηλεοράσεις

Από τα παραπάνω ίσως γίνεται εμφανές πώς οτιδήποτε θα φαίνεται "ευκρινές" (δηλ. δε ξεχωρίζουν τα pixels) αν το πάμε αρκετά μακριά. Το ίδιο ισχύει και για τις τηλεοράσεις, με τον ερχομό αναλύσεων HD 1920x1080 pixels, όταν η απλή αναλογική τηλεόραση έχει μόνο 480 pixels (η κατακόρυφη ανάλυση, δηλαδή το αντίστοιχο του 1080).

Άρα πολύ απλά ένα σήμα 480p αν το απομακρύνουμε από το μάτι μας 1080/480 = 2.25 φορές πιο μακριά, θα δούμε ακριβώς το ίδιο πράγμα με μια τηλεόραση 1080p. Έτσι μια 1080p τηλεόραση στο ένα μέτρο και μια αναλογική 480p τηλεόραση στα 2.25 μέτρα έχουν την ίδια ευκρίνεια. Ή, όπως λέω συνήθως σε φίλους:

From a distance, anything looks HD

Το όλο θέμα με τις HD τηλεοράσεις είναι πως μπορούμε να τις φέρουμε πιο κοντά μας και να γεμίσουμε μεγαλύτερο τμήμα του οπτικού μας πεδίου (και άρα μεγαλύτερη απόλαυση) χωρίς να θυσιάσουμε σε ευκρίνεια. Ή, ισοδύναμα, μας επιτρέπει να έχουμε μεγαλύτερη τηλεόραση.

Από την παραπάνω απλή αναλογία προκύπτει πως μια αναλογική CRT τηλεόραση 480p μπορεί να αντικατασταθεί με μια 1080p τηλεόραση 2.25 φορές μεγαλύτερη στην ίδια θέση και απόσταση από τον καναπέ. Πχ μια 480p 28" θα έχει την ίδια ευκρίνεια με μια 1080p 28*2.25=63". Σε μικρότερη οθόνη χάνεται πληροφορία.

Τι απόσταση d έχουν τα pixels των τηλεοράσεων? Πάνω στη διαγώνιο μιας 1920x1080 τηλεόρασης υπάρχουν περίπου sqrt(1920^2+1080^2) = 2203 pixels. Άρα μια οθόνη πχ 50" θα έχει pixels σε απόσταση (50*2.54cm)/2203 = 576μm μεταξύ τους.

Χρησιμοποιώντας πάλι τον παραπάνω τύπο, μπορούμε να δούμε σε ποια απόσταση πρέπει να τοποθετηθεί μια συγκεκριμένης διάστασης τηλεόραση ώστε να μην διακρίνει το μάτι μας τα pixel.

Πχ για την παραπάνω οθόνη των 50", θέτουμε d=576μm και άρα για φ=1/60 μοίρες λύνουμε ως προς L = d/(2*tan(φ/2)) = 2 μέτρα.

Μια πολύ γενική προσεγγιστική σχέση για 1080p τηλεοράσεις με διαγώνιο Δ ίντσες προκύπτει εύκολα από τον παραπάνω τύπο, ότι πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση

L = Δ/25 μέτρα

ή μεγαλύτερη, ώστε να μη διακρίνονται τα pixels.


Sunday, June 06, 2010

Trip to LA



Τις περασμένες 2 εβδομάδες μας έφερε η τύχη πίσω στο Λος Άντζελες. Όχι για μόνιμα όπως πριν 7 χρόνια, αλλά για 2 εβδομάδες διακοπών. Βέβαια έχοντας ζήσει 5 χρόνια στο LA δεν ήταν ανάγκη να περάσω πάλι από όλες τις τουτιστικές τοποθεσίες. Αντίθετα, ήταν ένα βιωματικό ταξίδι βλέποντας φίλους, δοκιμάζοντας εστιατόρια, και με αρκετά ψώνια.



Έπαιξα αρκετά με το iPad. Ίσως και πάνω από 2 ώρες αθροιστικά, σκοτώνοντας χρόνο στα διάφορα malls. Τελικά αποφάσισα ότι δεν ήταν για μένα, μια και είναι μια συσκευή - κυρίως - κατανάλωσης και όχι τόσο δημιουργίας. Όταν έχω στο σπίτι desktop+laptop+netbook+iPhone, απλώς δεν υπάρχει χώρος. Ίσως αν γίνει πιο compatible με αρχεία video, ή αν μπει μια μπροστινή κάμερα για video chat.

Βέβαια η συσκευή είναι απίστευτα γρήγορη - το πιο γρήγορο browsing που έχω κάνει σε οποιοδήποτε σύστημα ever, και είναι τέλεια για να σερφάρεις. Αλλά δε το βλέπω σαν κάτι που θα το χρησιμοποιώ σε μόνιμη βάση - θα ήθελα απλώς να παίξω για κανένα μήνα έτσι για την εμπειρία. θα τα ξαναπούμε σε 1 ή 2 χρόνια όταν θα υπάρχουν περισσότερα apps και θα είναι πιο ξεκάθαρο το τοπίο.


H παραπάνω φώτο είναι από την 6218 Mullholland Hwy. Είναι σχετικά μακριά από το κέντρο του Hollywood, όπου πέρα από 1-2 δρόμους δεν έχει τίποτε ιδιαίτερο. Εκεί υπάρχει ειδική θέση για να βγεις φωτογραφία με το Hollywood sign, αλλά είναι τόσο μακριά που αν δεν είσαι επαγγελματίας φωτογράφος είναι σχεδόν αδύνατο να την βγάλεις να φαίνεται σωστά. Με τη βοήθεια του GPS όμως και λίγου common sense, πιστεύω πως αυτό το σημείο είναι το κοντινότερο στην πινακίδα που μπορεί να φτάσει κανείς σε δημόσιο χώρο. θα ξέρετε ότι φτάσατε εκεί όταν βρεθείτε μπροστά σε αυτή την φοβερή εικόνα πόρτας γκαράζ:




Ένας από τους λόγους που πήγαμε σε αυτή τη χρονική περίοδο ήταν για να δούμε το φινάλε του Lost στις 23 Μαϊου παρέα με τα παιδιά που το βλέπαμε όλα τα χρόνια στο USC. Ετοιμάσαμε και κατά παράδοση με τον - κουμπάρο πια - Andrew ένα ενδιαφέρον Lost Series Finale Reactions Video, ανεβασμένο εδώ.





Επίσης ανεβήκαμε μια βόλτα στην κεντρική Καλιφόρνια στο Wine Country του Paso Robles. Παρότι η Napa Valley είναι περισσότερο γνωστή για τα κρασιά (είναι η Νο.2 τουριστική attraction στην Πολιτεία μετά τη Disneyland), για κάποιον σαν και μένα που δεν είμαι και ο καλύτερος γευσιγνώστης το βρήκα πιο ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί έχει λιγότερο κόσμο και είναι πιο φτηνά. Η διαδικασία είναι πως διαλέγεις μερικά από τα 250 wineries της περιοχής και πας για να δοκιμάσεις κρασιά. Σε μια τυπική μέρα, μπορείς να δοκιμάσεις 20-30 διαφορετικά κρασιά εξαιρετικής ποιότητας.





Η παραπάνω φωτογραφία είναι χαρακτηριστική για μένα για τα wine countries της Καλιφόρνια: λοφάκια με αμπέλια, σε συνδυασμό με τον φοίνικα μπροστά που είναι σήμα κατετεθέν της πολιτείας.



Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Hearst Castle - μια έπαυλη σε ένα φοβερό σημείο πάνω στον Ειρηνικό χτισμένη από έναν μεγιστάνα του 1920 (Ο Hearst έλεγχε το 30% του τύπου στην Αμερική τότε). Εκφράζει την Αμερικανική έκφραση πλουτισμού της εποχής, όπου οι πλούσιοι πηγαίνανε στην Ευρώπη και φέρνανε πίσω έργα τέχνης, αγάλματα κτλ. Έτσι και αυτός έφτιαξε ένα κάστρο-έκτρωμα όπου το διακόσμησε με κάθε λογής έργα, από αρχαίους αιγυπτιακούς κίονες και ελληνικά αγάλματα μέχρι αναγεννησιακούς πίνακες και ταπετσαρίες. Εντυπωσιακό, αλλά χωρίς γούστο.

Το κυρίως σπίτι:




Neptune's pool:



Η υπόγεια πισίνα (ότι είναι κίτρινο είναι χρυσός):





Πίσω στο LA, την τελευταία μέρα ανεβήκαμε στη Mulholland Drive όπου μπορεί να δει κανείς το downtown με θέα, και αναλωθήκαμε στο light painting, δηλαδή το "ζωγράφισμα" φωτογραφιών με φως αφήνοντας μεγάλο χρόνο έκθεσης. Η πιο ενδιαφέρουσα φωτογραφία ήταν η παρακάτω, όπου τη σκηνοθετήσαμε σαν "μάχη θεών":



Τέλος, το downtown LA μέσα από μια Canon 5D με 105mm φακό και 5sec exposure.

Categories